- ранҷидагӣ
- [رنجيدگي]гуфт1. озурдахотирӣ2. он ки озурдахотирӣ дорад, ранҷида
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
озурда — [آزرده] 1. ранҷдида, озордида, осебдида 2. ранҷидахотир, димоғсӯхта; озурда будан ранҷур будан, аз ягон чиз ранҷидагӣ доштан; озурда шудан ранҷидан, малол шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
озурдагӣ — [آزردگي] ранҷиш, димоғсӯхтагӣ, ранҷидагӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хастадилӣ — [خسته دلي] 1. ғамгинӣ, озурдадилӣ, ранҷидагӣ 2. маҷ. ошиқӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хастаҳолӣ — [خسته حالي] дилшикастагӣ, озурдагӣ, ранҷидагӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ